Kalem Duası Okunuşu ve Anlamı

Kalem suresi, Kuran-ı Kerim'in iniş sırasına göre ikinci suresidir. Bu sure oldukça faziletlidir ve Peygamberimiz (s. a. v.) bu konuda şöyle buyurmuştur: "Her kim Kalem suresini okursa, Allahü Teâlâ onlara ahlaklarını güzel yaptığı kişilerin sevabını verir. "

فَسَتُبْصِرُونَ وَيُبْصِرُونَ. بِأَيِّكُمْ الْمَفْتُونُ. إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَن ضَلَّ عَنْ سَبِيلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ. فَلَا تُطِعِ الْمُكَذِّبِينَ. وَدُّوا لَوْ تُدْهِنُ فَيُدْهِنُونَ وَلَا تُطِعْ كُلَّ حَلَّافٍ مَهِينٍ. هَمَّازٍ مَشَّاءٍ بِنَمِيمٍ. مُعَتَدٍ أَثِيمٍ. أَعْدِدٍ لَكُمُ الْمَالِ وَالْأَوْلَادِ وَقَلَّمَ مِنْهُمْ مِمَّا يُكْنَكُمْ أَدَّنَا لَكُمُ الْهَادِىَ يُعَدِّ. إِذَا تُتْلَى عَلَيْهِ آيَاتُنَا قَالَ أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ. سَنَسِمُهُ عَلَى الْخُرُطِ. إِنَّا بَلَوْنَاهُمْ كَمَا بَلَوْنَا أَصْحَابَ الْجَنَّةِ إِذْ أَقْسَمُوا لَيَسْرِمُنَّهَا مُصْبِحِينَ وَلَا يَسْتَثْنُونَ. فَأَتَى عَلَيْهَا طَائِفٌ مِّن رَّبِّكَ وَهُمْ نَائِمُونَ. فَأَصْبَحَت كَالصَّرِيمِ. فَتَنَادَوْا مُصْبِحِينَ. إِنِ ابْتَغَيْتُمْ ثَمَرَكُمْ فَأَصْبِحُوا. فَتَنَادَوْا مُصْبِحِينَ. يَوْمَ لَا يَدْخُلَنَّ الْيَوْمَ عَلَيْكُمْ مِسْكِينٌ وَقَدْ عَلَى حَرْدٍ قَدِيرٍ. فَلَمَّا رَأَوْهَا قَالُوا إِنَّا لَدَلُّونَ. بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ. قَالَ أَوْسَطُهُمْ أَلَمْ أَقُلْ لَكُمْ لَوْلَا تُسَبِّحُونَ. قَالُوا رَبِّنا نَسْتَغْفِرُكَ وَنُقَدِّسُكَ إِنَّا كُنَّا ظَالِمِينَ. فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ يَتَلاَوَمُونَ. قَالُوا يَا وَيْلَنَا إِنَّا كُنَّا طَاغِينَ. عَسَى رَبُّنَا أَنْ يُبْدِلَنَا خَيْرًا مِّنْهَا إِنَّا إِلَى رَبِّنَا رَاغِبُونَ. كَذَٰلِكَ الْعَذَابُ وَلَـعَذَابُ الْآخِرَةِ أَكْبَرُ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ. إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ عِندَ رَبِّهِمْ جَنَّاتٍ نَعِيمٍ. أَفَنجَعَلُ الْمُسْلِمِينَ كَالْمُجْرِمِينَ؟ مَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ؟ أَمْ لَكُمْ كِتَابٌ فِيهِ تَدْرُسُونَ؟ إِنَّ لَكُمْ فِيهِ لَمَا تَخَيَّرُونَ. أَمْ لَكُمْ أَيْمَانٌ عَلَيْنَا بَالِغَةٌ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ إِنَّ لَمَا تَحْكُمُونَ. اسْأَلْهُمْ أَيُّهُمْ بِذَٰلِكَ زَعِيمٌ. أَمْ لَهُمْ شُرَكَاءُ فَلْيَأْتُوا بِشُرَكَائِهِمْ إِن كَانُوا صَادِقِينَ. يَوْمَ يُكَشَفُ عَنْ سَاقٍ وَيُدْعَوْنَ إِلَى السُّجُودِ فَلَا يَسْتَطِيعُونَ. خَاشِعَةً أَبْصَارُهُمْ تَغْشَاهُمْ ذِلَّةٌ وَقَدْ كَانُوا يُدْعَوْنَ إِلَى السُّجُودِ وَهُمْ سَالِمُونَ. فَذَرْنِي وَمَنْ يُكَذِّبُ بِهَذَا الْحَدِيثِ سَأَسْتَخْفِيهِمْ مِنْ حَيْثُ لَا يَعْلَمُونَ. أَنَا أُمَلِّي لَهُمْ إِنَّ كَيْدِي مَتِينٌ. أَمْ تَسْأَلُهُمْ أَجْرًا فَهُمْ مِّن مَغْرَمٍ مُثْقَلُونَ. أَمْ عِندَهُمُ الْغَيْبُ فَهُمْ يَكْتُبُونَ. فَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ وَلَا تَكُن كَصَاحِبِ الْحُوتِ إِذْ نَادَى رَبَّهُ وَهُوَ مَكْظُومٌ. لَوْلَا أَنْ تَدَارَكَهُ نِعْمَةٌ مِّن رَبِّهِ لَبِثَ فِي بَطْنِهِ إِلَى يَوْمِ يُبْعَثُونَ. فَاجْتَبَاهُ رَبُّهُ فَجَعَلَهُ مِنَ الصَّالِحِينَ. وَإِنْ كَادَ الَّذِينَ كَفَرُوا لَيُزْلِقُونَكَ بِأَبْصَارِهِمْ لَمَّا سَمِعُوا الذِّكْرَ وَيَقُولُونَ إِنَّهُ لَمَجْنُونٌ. وَمَا هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعَالَمِينَ.

Nun. Kaleme ve satır satır yazdıklarına andolsun. Sen, Rabbinin nimetiyle bir mecnun değilsin. Gerçekten senin için kesintisiz bir ecir var ve şüphesiz sen, pek büyük bir ahlak üzerindesin. Artık yakında göreceksin, onlar da görecek. Sizden hanginizin fitneye tutulup, çağırdığına. Elbette senin Rabbin, kimin yolundan şaşıp, saptığını en iyi bilendir ve kimin hidayete erdiğini en iyi bilendir. Şu halde yalanlayanlara itaat etme. Onlar senin kendileriyle uzlaşmanı arzu ettiler. Yemin edip duran aşağılık. Alabildiğince ayıplayıp, kötüleyen, gizlilik içinde laf getirip götüren. Hayrı engelleyerek, sürdüren, saldırgan, olabildiğince günahkâr. Zorba saygısız, sonra kulağı kesik. Mal ve çocuk sahibi oldu diye. Kendisine ayetlerimiz okunduğunda, eskilerin uydurma masalları diyen. Yakında biz onun burnu üzerine damga vuracağız. Gerçek olan, biz o bahçe sahiplerine bela verdiğimiz gibi, bunlara da bela verdik. Hani onlar sabah vakti onu bahçeye devşireceklerine and içmişlerdi. Bu konuda hiç istisna yapmıyorlar. Fakat onlar uyurken, Rabbin tarafından dolaşan ve gelen bela onun üzerine sarıp, kuşattı. Sonunda bahçe kuruyup, kaskatı kesildi. Nihayet sabah vakti birbirlerine seslendiler. Eğer ürününüzü devşirecekseniz, erken kalkıp çıkın. Derken, aralarında fısıldayarak çıktılar. Bugün sakın oraya hiç yoksul girip, karşılarına çıkmasın. Yoksulları engellemeye güçleri yetiyormuş gibi erkenden gittiler. Ama onu görünce "Muhakkak biz gideceğimiz yeri şaşırmışız" dediler. Hayır, biz her şeyden yoksun bırakıldık. İçlerinden mutedil olan dedi ki; "Ben size demedim mi? Allah'ı tesbih edip yüceltmeniz gerekmez miydi?" Dediler ki; "Rabbimiz seni tesbih eder ve yüceltir, gerçekten biz zalimiz. " Şimdi birbirlerine karşı kendilerini kınadılar. "Yazıklar olsun bize, gerçekten biz azgınmışız. " dediler. Belki Rabbimiz, ondan daha hayırlısını verir, şüphesiz biz, yalnız Rabbimize rağbet edenleriz. İşte azap böyledir. Ahiret azabı, mutlaka daha büyüktür, bunu bir bilseler. Doğrusu, muttakî olanlara Rablerinin katında nimetlerle dolu cennetler var. Öyleyse, Müslümanları günahkâr olanlarla aynı tutar mıyız? Size ne oluyor? Nasıl hüküm veriyorsunuz? Yoksa okumakta olduğunuz kitap mı var? İçinde neyi seçseniz, mutlaka sizin olacak diye. Yoksa sizin için üzerimizde kıyamete kadar sürecek bir yemin mi var, siz ne hüküm verirseniz, o mutlaka sizde kalacak diye. Onlara sor; "Hangisi bunu savunacak diye?" Yoksa onların ortakları mı var? Şu halde doğru sözlü iseler, ortaklarını getirsinler. Ayağının üstünden açılacağı ve onların secdeye çağrılacağı zaman, artık güç yettiremezler. Gözleri korkudan ve dehşetten düşük, kendilerini zillet sarmış, kuşatmış. Oysa onlar sağlarken secdeye davet edilirler. Artık bu sözü yalan kabul edeni sen Bana bırak. Biz onları bilmedikleri bir yönden azaba yaklaştıracağız. Ben onlara süre veriyorum. Elbette Benim düzenim sağlamdır. Sen onlardan ücret mi istiyorsun ki, onlar haksız borçtan ağır yük altına girmişler. Yoksa görünmeyen onların yanında mı, kendileri yazıyorlar? Şimdi sen, Rabbinin hükmüne sabret, balık sahibi Yunus gibi olma, hani kahır dolu kalple Rabbine çağrıda bulunmuştu. Eğer Rabbinden nimet ona ulaşmadıysa, mutlaka çıplak halde karaya atılacaktı. Fakat Rabbi onu seçerek, onu Salih olanlardan kıldı. O inkâr edenler, zikri işittiklerinde, seni gözleriyle devireceklerdi. "O gerçek bir delidir. " diyorlar. Oysa Kuran, alemlere bir öğüt, hüküm, hatırlatmadan başka bir şey değildir.